Internat Zespołu Szkół Elektrycznych Nr 2 w Krakowie: i znowu za rok matura...

Wydaje się, że to było wczoraj jak z mamami, rodzeństwem, ciężkimi walizkami pełnymi ubrań, sercami przepełnionymi strachem i oczyma błyszczącymi na nową przygodę, wprowadzali się do internatu. Lubię te wrześnie... Lubię te nowe twarze, te zagadki stojące przede mną. I lubię kwietnie, kiedy żegnam się z maturzystami. Staram się zawsze odszukać w pamięci pierwsze spotkania z nimi, pierwsze słowa które wymieniliśmy, pierwszy uśmiech czy też czasem wrogie spojrzenie przypominające mi jak mocno ścieraliśmy się ze sobą :) Lubię to wszystko i każdemu z tych młodych, dorosłych już ludzi życzę jak najlepiej. Przed nimi otwierają się teraz szeroko drzwi dorosłego życia, od nich zależy dokąd pójdą i jak daleko zajdą. Co roku mam malutki cień nadziei, że kiedyś gdzieś w ich wspomnieniach znajdzie się miejsce dla mnie i moich koleżanek z pracy, dla naszego Internatu. Że pomyślą o nas ciepło i wspomną Szkolne 17 jako ich drugi dom... Tak mi się czasem marzy...
I w tym roku też się żegnaliśmy. Jako prowadząca po raz kolejny na scenie stanęła Monika Kaleta, a obok niej zadebiutowały: Klaudia Płaszewska i Kamila Nowak. Stroną techniczną imprezy zajmowali się: Michał Janusz i Krystian Skorupa, a "szefowymi" całego przedsięwzięcia byłyśmy: ja :) i pani Agatka. Pożegnanie było, mam nadzieję, dla wszystkich udane i równie udane będą teraz Wasze dorosłe życia! Tego życzymy Wam z całego serca i obiecujemy, że w naszych wspomnieniach jest dla Was specjalna szufladka - maturzyści 2014 :)
Obiecuję, że tym postem po raz ostatni wracam do przeszłości. Od dzisiejszej publikacji będą już tylko bieżące zdarzenia. Ale dzisiaj pozwólcie jeszcze na sentymentalne chwile z tegorocznymi maturzystami. Na zdjęciach poniżej ONI i piękne prowadzące pożegnanie.

Monika, Klaudia i Kamila - nasze piękne konferansjerki :)